یادداشت‌های یک طلبه

خداوند در قرآن کریم مرگ را امتحان و آزمونی برای انسان‌ها معرفی می‌کند و می‌فرماید اَلَّذِی خَلَقَ اَلْمَوْتَ وَ اَلْحَیاةَ لِیَبْلُوَکُمْ أَیُّکُمْ أَحْسَنُ عَمَلاً » 1 خداوند کسی است که مرگ و حیات را آفرید تا شما را بیازماید که کدام یک از شما بهتر عمل مى ‏کنید در تفسیر این امتحان و آزمایش که هم مترتب بر مرگ خود شخص است و هم مترتب بر مرگ دیگران، برخى مفسران مراد از آزمایش از طریق مرگ را آزمودن میزان تعبد در صبر بر مرگ خود یا نزدیکان دانسته‌اند 2 عده‌اى دیگر، آن را به ترساندن انسان از ارتکاب گناهان تفسیر کرده‌اند 3 در تفسیرى دیگر، مراد از آیه را تشویق به اعمال صالح دانسته‌اند 4 به نقل از معارف و عقاید، ج 6، سلیمانی‌ بهبهانی، عبدالرحیم؛ مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه؛ دفتر تدوین متون درسی   1 ملک 2 2 التبیان، ج 10، ص 57؛ مجمع البیان، ج 10، ص 484 3 ر ک التبیان، ج 10، ص 5758؛ التفسیر الکبیر، ج 30، ص 580 4 تفسیر الصافى، ج 5، ص 200

از عطیّة بن سعد بن جناده عوفى کوفى‏ روایت شده که  ما بیرون رفتیم با جابر بن عبد اللّه انصارى به جهت زیارت قبر حضرت حسین علیه السّلام، پس زمانى که به کربلا وارد شدیم جابر نزدیک فرات رفت و غسل کرد، پس جامه را لنگ خود کرد و جامه دیگر را بر دوش افکند، پس گشود بسته‏اى را که در آن سعد بود و بپاشید از آن بر بدن خود، پس به جانب قبر روان شد و گامى برنداشت مگر با ذکر خدا تا نزدیک قبر رسید، مرا گفت که دست مرا بر قبر گذار من دست وى را بر قبر گذاشتم، چون دستش به قبر رسید بى‏هوش بر روى قبر افتاد، پس آبى بر وى پاشیدم تا به هوش آمد و سه بار گفت یا حسین »، پس گفت حبیب لا یجیب حبیبه؟ آیا دوست جواب نمى‏دهد دوست خود را »؟ سپس گفت کجا توانى جواب دهى و حال آن که در گذشته از جاى خود رگهاى گردن تو، و آویخته شده بر پشت و شانه تو، و جدایى افتاده ما بین سر و تن تو، پس شهادت مى‏دهم که تو مى‏باشى فرزند خیر النّبیّین، و پسر سیّد المؤمنین، و فرزند هم سوگند تقوى و سلیل هدى و خامس اصحاب کساء، و پسر سیّد النّقب